this will be the last.
i keep telling myself that this time, we can work everything out. kaso mahirap pala. i do understand him. well sometimes i don't. ganoon din naman siya. noon, hanggangang ngayon, hindi na kami natapos sa period of adjustment na yan. most of the time, i blame him because he always jumpto conclusion and always expect for the worst. ako naman, i blame myself because i always let him do it. paulit-ulit na lang, paikot-ikot. and yeah, nauuwi lang ang lahat sa break up. but this time, sinisigurado ko na ang sarili ko na wala ng balikan pang magaganap. nagngako na ako sa sirili ko noon na if ever na magkabalikan kami at maghiwalay uli, hindi ko naipipilit. tama na ang tatlong taong paghihintay. tapos na ang lokohan. wala nangng iyakan. oh sige, i admit, as i write this shit, umiiyak ako. pero no, hindi ako umiiyak dahil sobrang nasaktan ako at gusto kong maghabol para magbalikan kami. umiiyak ako dahil ang taong ni-label ko as "first and last love," yung taong inilaban ko sa pamilya ko at mga kaibigan ko, yung taong minahal ko ng very very bongga ay wala na. iniwan na niya ako. and this time, i know that it's for real.
kaya sayo, B, salamat. salamat sa bawat tawa, salamat sa mga simpleng bagay, salamat sa mga pangarap. salamat sa bawat "orn-orn," sa bawat "tse!," at "mahal kita" na binibitawan mo. salamat sa pasensiya, sa tiyaga, sa pagkakaibigan at sa pagmamahal. salamat, pinatunayan mo na kahit ang isang gago, may karapatang magmahal at mahalin. and lastly, thank you for making me fall for you again and again.
alam ko, maraming beses na tayong nagkasakitan, nagkapatawaran at nagkasakitang muli. pero nangangako ako na hindi na kita guguluhin. wala ka ng maririnig o mababalitaan sa akin na kahit ano. puputulin ko na ang lahat ng koneksiyon at nag-uugnay sa akin..na alam kong magpapasaya sayo.
sana nga maging masaya ka sa naging desisyon mo. sana mahanap mo na ang kaligayahan mo. ipagdadasal ko yan. as for me..hindi ko alam. siguro sisimulan ko na namang bumuo ng pangarap na hindi ka na ulit kasali. bahal na si papa Lord. basta, mahal kita, totoo yan.
:(
7 comments:
This post is full of sweetness and bitterness wrapped in one. I feel you, Sir Chico. In due time, everything will be better for both of you.
Ang lungkot naman. bigla ako nadepress tol.
uuhhhmmmm
di ko alam sa sasabihin ko
ay! eto na lang
"take a chance and hope for the best. life is short so make it what you wanna, make it good dont wait until manana" - Ricky Martin
:'(
kaya mo yan tol. bsta alam kong kaya mo yan
*hugs*
hayaan mo sasaya ka din at mahahanap mo din ang taong magpapaligaya sau ng bonggang bongga...(kasi yan din sinasabi ko sa sarili ko hahaha)
This is a sad entry.
Post a Comment