Followers

September 2, 2009

quickie. :)

hindi lahat ng quickie ay bastos. mabilisang blog. wala lang. para bumilis ang phasing. diba?

well, magkaaway kami ni bespren mac dahil sinisira niya ang sira ko nang araw. the hell with that person! arrrgh! nakakairita diba? hahahaha! anyways, after receiving my very first failed exam in english, parang hindi na ata ako mabubuhayan ng lakas na tapusin ang araw. (pwedeng isingit yung may nagpa-party sa kapit bahay na panay ang patugtog ng nobody but you. fuck shit silang lahat! as in! dumudugo na ang tenga ko kasi paulit-ulit-ulit-ulit na siya!) after the english class, i accompanied raymart because he's gonna eat lunch which i declined. pero dahil pasado siya sa english exam (dahil sa akin. hahahaha!) nilibre niya ko ng 2 pancit canton na chilimansi at meon na palamig. ayos sa combination. hahahaha! shempers nagpasalamat ako. pero siya ang walang tigil ng kapapasalamat kasi pasado siya sa midterm. nalungkot ako kasi ako bagsak, siya pasado, eh sagot ko naman yung mga yun. hahahaha! weird? medyo nga!

shemper, dating gawi, umunta kami sa gym to watch martinez play volleyball. powtehk talaga! as in! maririnig mo yung huh! niya kapag nags-spike! tapos ang kinis-kinis niya, tapos ang puti-puti. tapos, ang ganda niya! (pucha! para na kong manyak men! hahahaha!) around 1, umalis na si raymart kasi may klase siya ng accounting. so umalis na din ako. gusto ko kasing mag-yosi. after ko namang mag-yosi, pumunta ko ng library para matulog. kaso, inatake ko ng kakatihan ng utak kaya may naisulat na naman akong tula. ang title niya ay balikwas. nakagawa pa ko ng isa eh, di ko lang matandaan yung title.

the bell rang. i have a humanities class so i hastily put my things back to my bag and sprinted like an atlete from the library to the 4th floor. pagdating ko, wala pa si sir, nanghinayang ako kasi sayang yung takbo-takbo ko, hiningal pa ko. hahahaha! maya-maya, dumating na din si sir. nakakaantok ang klase. pero nabuhayan ako kasi pasado ko sa exam. parehas kami ni raymart na pasado sa exam kaya medyo nawala ang antok ko. at pagkatapos nun, ano pa nga ba? ang filipino na wala nang kalatoy-latoy. kung hindi ko nilibang ang sarili ko, siguro nasa skul pa ko ngayon at natutulog. hayy..ewan ko.


kung walang kwenta para sayo tong post na to, lalo naman sa akin. hahahahaha! may maisulat lang eh no?

No comments: