konti na lang, wala na. haaay..hindi ko alam kung anong mga pinag-iiisip ko. hahaha! basta, malapit nang mawala. kailangan kong gugulin ang natitirang panahon ko para makasama siya. kung hindi pwede, bakit ko pa ipipilit diba? hindi naman ganoon katagal ang tatlong buwan. pero alam mo yon? yun bang nasa magkabilang panig kami ng daigdig? (kamusta naman yon? hahaha!) gudlak sakin kung kaya ko ngang maghintay ng ganung katagal. pero shemper, kayang-kaya naman. yung limang taon nga, nahintay ko kahit wala akong napala, ito pa kayang tatlong buwan? (kahit wala ulit akong mapapala. hahaha!) hihintayin ko ang pagbabalik niya. siya pa rin sa walang hanggan.
back to work. hindi ko alam kung paanong naubos ang pera ko para sa punyetang acetate na pinagawa ko sa classmate ko. pucha! acetate lang men! isang daan? ano ba ginamit nila don? diamonds? powtehk talaga. wala din namang nangyari sa bwakanang acetate na yan dahil nakipaglibing ang prof ko. (namatay kasi si chairman Sotero) dami-dami-daming kailangan gawin. may shooting pa for the MTV: project sa IMC. badtrip. sana hiling na lang yung kanta. (yung sa silent sanctuary) ang tindi kasi nun. trip na trip ko yun. hahaha!
ang payat-payat ko na daw. ang dami-dami nang nagsasabi. ang saya-saya ko. hahaha! nagbubunga na ang mga hunger strikes ko. yey! tsaka patayan naman kasi every thursday. grabe yung badminton namin. hahaha! tinanong ko nga kung pwede next sem, badminton na lang ulit. eh hindi daw pwede. sayang naman. hahahaha! nakakaadik kasi maglaro. :)
wa. tinatamad na ko.
No comments:
Post a Comment